Eind 2017, begin 2018 had ik het genoegen bij de Helmondse volksuniversiteit de cursus Hellemonds te volgen. Ik schrijf nadrukkelijk ‘genoegen’, want de cursus werd toen gegeven door Bert Kuijpers, waardoor het vaak leek alsof je bij een vrolijke cabaretvoorstelling zat. 

(Helaas is de goede en vaak olijke Bert - in Helmond wordt, om uitdrukking te geven aan hoezeer hij geliefd was, ook wel van Bertje Kuijpers gesproken - ons enkele jaren terug ontvallen.) In de komende weken wil ik enkele herinneringen aan hem ophalen, onder meer aan gesprekken die ik tijdens de pauzes van die cursus met hem had, over de grote voordelen van het Hellemonds dialect.

Dit schoot me onlangs te binnen, toen ik via het NOS journaal hoorde dat de minister van Onderwijs meldde dat over een jaar of zo het Engels als voertaal op Nederlandse universiteiten weer wordt afgeschaft. Mijn eerste gedachte was daarop: ‘Nou, dat is maar goed ook!’. Ik heb mij enorm geërgerd toen op instituten die met Nederlands belastinggeld betaald worden, het Nederlands als voertaal werd afgeschaft. In dat verband nog een herinnering uit 1988. (Toen was Nederlands nog wel de voertaal, maar er kwamen toen al steeds meer Engelstaligen die hier op universiteiten doceerden.) Vanuit Australië was in 1988 de filosofe Rosi Braidotti (prof. dr.) naar Utrecht gekomen om college te gaan geven. Maar zij sprak geen woord Nederlands. Haar colleges waren in het Engels en ook alles wat zij schreef en er rond haar geschreven werd, moest in het Engels. (Ja, dat was haar moedertaal…) Er werd wel gezegd, dat zij Nederlands zou gaan leren, maar dat heeft ze nooit gedaan. Om daar iets tegenin te brengen heb ik haar toen in 1989 een brief in mijn moedertaal, het Hellemonds geschreven. Daarin schreef ik: ‘alsde gai meint dadde gai hier in auw moedertaol kaant blieve praote en skreve, dan kan ik da ok wel doen…’Helemaal correct Hellemonds lukte mij toen nog niet, (want ik had de cursus van Bertje nog niet gevolgd), maar ik veroorzaakte wel wat onrust en tumult op de Utrechtse universiteit. Allereerst al omdat niemand kon lezen dat wat ik geschreven had. Het heeft trouwens verder niets uitgehaald. Nee, het is vanuit Amsterdam daarna alleen nog maar erger geworden met dat Engels, totdat het dus op alle Nederlandse universiteiten de verplichte taal werd. 

Misschien wist u dat niet eens, dat op Nederlandse universiteiten het Engels nu de voertaal is? Zelfs als je Nederlands studeert, zo vernam ik, dan wordt er in het Engels college gegeven… Ik ben mij daar zeer aan blijven ergeren, waardoor ik daar weggegaan ben. En dat mij eraan ergeren dat doe ik nog steeds. Extra aan van die blagen van rond de twintig jaar die arrogant lopen te verkondigen dat Engels veel beter is en aan het Nederlands dat ze dan soms nog bezigen, ook nog eens steeds meer ‘interessante’ Engelse termen toevoegen. Ik denk: omdat de lui gewoon niet in staat zijn om goede Nederlandse woorden te bedenken.

In Helmond hebben we daar niet veel mee te maken gehad, maar nu het weer afgeschaft wordt, herinner ik mij dus mijn gesprek met Bert Kuijpers daarover en ook over de grote voordelen van het Hellemonds. Dus u begrijpt dat ik het daar hier over wil hebben! Ja, want als u dat nog niet wist, het Hellemonds is een bijzonder waardevol dialect! Daarover en ook over andere verbazingwekkende dingen aangaande taal, het woordgebruik en de communicatie de volgende keer meer. 

- Wordt vervolgd -

Dit nieuwsbericht is 89 keer bekeken